Eten met tranen in Kanchanaburi naar Ayuttaya
Door: Berber
Blijf op de hoogte en volg Wietse en Berber
07 Juni 2015 | Thailand, Ayutthaya
Leuk om jullie reacties te lezen! Dat inspireert om ook vandaag weer iets te schrijven..☺
Donderdagmorgen zijn we bij ons hotel opgehaald door mr. Nipon. Deze taxichauffeur troffen we eerder deze week en we vertelden hem van onze plannen om via de treinmarkt en de drijvende markt naar Kanchanaburi te reizen. Voor een schappelijke prijs wilde hij vandaag onze chauffeur wel zijn. We vertrokken in zijn ruime Toyota met airco (natuurlijk) eerst richting Samut Songkhram. Deze plek staat bekend om de markt die dagelijks wordt gehouden op het spoor. Als de trein langsrijd klapt iedereen zijn kraampje in en haalt snel de spullen van het spoor. Daarna gaat de markt weer verder alsof er niks gebeurt is. Hier aangekomen kwam onze taxichauffeur erachter dat de trein niet reed vanwege onderhoud aan het spoor. Iets wat ik al vermoedde want zoiets had ik al op Internet gelezen. Ondanks dat we de trein niet hebben gezien kregen we wel een goede indruk van de markt.
Overal in Thailand zie je monikken en we hebben ons laten vertellen dat iedere man eens in zijn leven een poosje monnik is. Op de markt in Samut Songkhram was ook een monnik. Hij zat daar mooi op een bankje en ik wilde een foto van hem maken. Toen ik hem vroeg of hij akkoord ging vertelde mr.Nipon mij dat monikken niet tegen vrouwe mogen praten. Oeps! Maar een foto was akkoord. De monnik was nogal gecharmeerd van onze Rikst net als 20.000 andere mensen die wij dagelijks tegenkomen. Wietse ging samen met Rikst even naar de monnik toe en ze hebben samen een liedje voor hem gezongen (poesjes mauw) de monnik vond het prachtig en hij toverde een zak popcorn uit zijn tas. (Monniken hebben geen geld te besteden en leven van wat andere mensen hen dagelijks geven).Een bijzondere gebeurtenis.
We reden verder naar de Damnoek Saduak. De drijvende markt. Voor een naar Thaise begrippen schandalig hoge prijs huurden we een longtail (bootje) om de drijvende markt te bekijken. Dit bestond voornamelijk uit souvenirs. Niet aan ons besteed dus. Een stukje verderop verkocht men etenswaren, hier was er meer sprake van traditionele markt. We hebben hier onze lunch vers laten bereiden. Een bordje rijst en een bordje noodels. Het smaakte prima. Na nog een tocht door de wildernis en een bezoekje aan een tempel werden we terug gebracht naar de opstapplaats waar Mr. Nipon op ons wachtte. We vervolgden onze autotocht van zo'n 2,5 uur naar Kanchanaburi. Rikst heeft onderweg heerlijk geslapen. Rond half vier 's middags kwamen we aan bij ons werkelijk schitterende onderkomen in Kanchanaburi. Er stonden ongeveer 15 huisjes in een tuin met zwembad erbij. In één van de huisjes verbleven wij. De rest van de middag hebben we doorgebracht bij het zwembad. 's Avonds hebben we ons met de tuk tuk naar het centrum laten brengen om wat te eten en om wat boodschappen te doen. We besloten de volgende dag door te brengen bij onze accomodatie en niet naar de Erawan watervallen te gaan zoals we eerst wel van plan waren. In deze hitte lokte het ons niet zo aan om opnieuw een dag erop uit te trekken. Bovendien hebben we hier een prachtige plek met een zwembad. De volgende dag blijkt het een goed besluit. Rikst kan 's middags heerlijk even slapen en wij rusten ook lekker uit met een boek en een plons in het zwembad. 's Avonds laten we ons afzetten bij de "bridge". We onderzoeken welke mogelijkheden er zijn om morgen een ritje met de trein te maken en wat we nog meer kunnen doen. Daarna eten we wat op de rivier de river kwai met uitzicht op de brug. Voor het eerst in Azië is het eten heel pittig. Zo pittig dat de tranen ons in de ogen springen en we bestellen nog maar wat extra te drinken. Deze maaltijd was geen succes. Mede omdat Rikst een van haar blokjes verloor vermoedelijk in de rivier.
De volgende ochtend staan we om 9.00 weer bij de bridge over the river kwai. Het treintje dat ons voor een klein bedrag over de brug kon brengen blijkt niet te rijden. Helaas, maar we hebben ook niet zo veel zin om de grotere (duurdere) trein te nemen. We lopen even over de brug, bezoeken het museum en de begraafplaats. Op de begraafplaats liggen ruim 6.000 Australische, Britse en Nederlandse gestorven krijgsgevangenen uit de tweede wereldoorlog. Rond 11.30 zijn we terug bij ons "huisje". We nemen nog een duik in het zwembad en eten nog wat voordat de geboekte bus voor komt rijden om ons naar Ayuttaya te brengen, een rit van ongeveer drie uur. (Inclusief tanken en toiletstop) In Ayuttaya worden we afgezet bij ons "hotel" wat meer een soort hostel blijkt te zijn. We zijn blij dat we hier maar één nacht hoeven te slapen. Er is geen raam in de kamer en de deur naar de badkamer (lees douchen boven de wc) zit zo goed dicht dat onze sleutel breekt als we de deur proberen open te maken. Het geheel is niet geweldig maar voldoet voor één nacht. De volgende ochtend ontbijten (picknicken) we met gisteren gekochte broodjes op onze kamer. Na het ontbijt laten we ons door een tuk tuk chauffeur voor een paar euro rondrijden door Ayutthaya. De stad staat op de werelderfgoedlijst van Unesco en was 400 jaar geleden de hoofdstad van Thailand. We bekijken een aantal eeuwenoude tempels die in de voorgaande eeuwen tijdens oorlogen door het Birmese leger voor een groot deel verwoest zijn. Na de lunch zijn we rond het middaguur terug op onze kamer. Wietse heeft voor een paar euro kunnen regelen dat we tot vanavond gebruik kunnen maken van onze kamer. Rikst gaat even slapen en wij rusten uit met een boek, internetten en het schrijven van dit verhaal. Vanavond stappen we op de nachttrein naar het noorden..een nieuw avontuur, daarover de volgende keer meer..
Ik probeer of het lukt om nog wat foto's toe te voegen van afgelopen dagen.
Groetjes ook van Wietse en een kusje van onze kleine prinses Rikst.
Donderdagmorgen zijn we bij ons hotel opgehaald door mr. Nipon. Deze taxichauffeur troffen we eerder deze week en we vertelden hem van onze plannen om via de treinmarkt en de drijvende markt naar Kanchanaburi te reizen. Voor een schappelijke prijs wilde hij vandaag onze chauffeur wel zijn. We vertrokken in zijn ruime Toyota met airco (natuurlijk) eerst richting Samut Songkhram. Deze plek staat bekend om de markt die dagelijks wordt gehouden op het spoor. Als de trein langsrijd klapt iedereen zijn kraampje in en haalt snel de spullen van het spoor. Daarna gaat de markt weer verder alsof er niks gebeurt is. Hier aangekomen kwam onze taxichauffeur erachter dat de trein niet reed vanwege onderhoud aan het spoor. Iets wat ik al vermoedde want zoiets had ik al op Internet gelezen. Ondanks dat we de trein niet hebben gezien kregen we wel een goede indruk van de markt.
Overal in Thailand zie je monikken en we hebben ons laten vertellen dat iedere man eens in zijn leven een poosje monnik is. Op de markt in Samut Songkhram was ook een monnik. Hij zat daar mooi op een bankje en ik wilde een foto van hem maken. Toen ik hem vroeg of hij akkoord ging vertelde mr.Nipon mij dat monikken niet tegen vrouwe mogen praten. Oeps! Maar een foto was akkoord. De monnik was nogal gecharmeerd van onze Rikst net als 20.000 andere mensen die wij dagelijks tegenkomen. Wietse ging samen met Rikst even naar de monnik toe en ze hebben samen een liedje voor hem gezongen (poesjes mauw) de monnik vond het prachtig en hij toverde een zak popcorn uit zijn tas. (Monniken hebben geen geld te besteden en leven van wat andere mensen hen dagelijks geven).Een bijzondere gebeurtenis.
We reden verder naar de Damnoek Saduak. De drijvende markt. Voor een naar Thaise begrippen schandalig hoge prijs huurden we een longtail (bootje) om de drijvende markt te bekijken. Dit bestond voornamelijk uit souvenirs. Niet aan ons besteed dus. Een stukje verderop verkocht men etenswaren, hier was er meer sprake van traditionele markt. We hebben hier onze lunch vers laten bereiden. Een bordje rijst en een bordje noodels. Het smaakte prima. Na nog een tocht door de wildernis en een bezoekje aan een tempel werden we terug gebracht naar de opstapplaats waar Mr. Nipon op ons wachtte. We vervolgden onze autotocht van zo'n 2,5 uur naar Kanchanaburi. Rikst heeft onderweg heerlijk geslapen. Rond half vier 's middags kwamen we aan bij ons werkelijk schitterende onderkomen in Kanchanaburi. Er stonden ongeveer 15 huisjes in een tuin met zwembad erbij. In één van de huisjes verbleven wij. De rest van de middag hebben we doorgebracht bij het zwembad. 's Avonds hebben we ons met de tuk tuk naar het centrum laten brengen om wat te eten en om wat boodschappen te doen. We besloten de volgende dag door te brengen bij onze accomodatie en niet naar de Erawan watervallen te gaan zoals we eerst wel van plan waren. In deze hitte lokte het ons niet zo aan om opnieuw een dag erop uit te trekken. Bovendien hebben we hier een prachtige plek met een zwembad. De volgende dag blijkt het een goed besluit. Rikst kan 's middags heerlijk even slapen en wij rusten ook lekker uit met een boek en een plons in het zwembad. 's Avonds laten we ons afzetten bij de "bridge". We onderzoeken welke mogelijkheden er zijn om morgen een ritje met de trein te maken en wat we nog meer kunnen doen. Daarna eten we wat op de rivier de river kwai met uitzicht op de brug. Voor het eerst in Azië is het eten heel pittig. Zo pittig dat de tranen ons in de ogen springen en we bestellen nog maar wat extra te drinken. Deze maaltijd was geen succes. Mede omdat Rikst een van haar blokjes verloor vermoedelijk in de rivier.
De volgende ochtend staan we om 9.00 weer bij de bridge over the river kwai. Het treintje dat ons voor een klein bedrag over de brug kon brengen blijkt niet te rijden. Helaas, maar we hebben ook niet zo veel zin om de grotere (duurdere) trein te nemen. We lopen even over de brug, bezoeken het museum en de begraafplaats. Op de begraafplaats liggen ruim 6.000 Australische, Britse en Nederlandse gestorven krijgsgevangenen uit de tweede wereldoorlog. Rond 11.30 zijn we terug bij ons "huisje". We nemen nog een duik in het zwembad en eten nog wat voordat de geboekte bus voor komt rijden om ons naar Ayuttaya te brengen, een rit van ongeveer drie uur. (Inclusief tanken en toiletstop) In Ayuttaya worden we afgezet bij ons "hotel" wat meer een soort hostel blijkt te zijn. We zijn blij dat we hier maar één nacht hoeven te slapen. Er is geen raam in de kamer en de deur naar de badkamer (lees douchen boven de wc) zit zo goed dicht dat onze sleutel breekt als we de deur proberen open te maken. Het geheel is niet geweldig maar voldoet voor één nacht. De volgende ochtend ontbijten (picknicken) we met gisteren gekochte broodjes op onze kamer. Na het ontbijt laten we ons door een tuk tuk chauffeur voor een paar euro rondrijden door Ayutthaya. De stad staat op de werelderfgoedlijst van Unesco en was 400 jaar geleden de hoofdstad van Thailand. We bekijken een aantal eeuwenoude tempels die in de voorgaande eeuwen tijdens oorlogen door het Birmese leger voor een groot deel verwoest zijn. Na de lunch zijn we rond het middaguur terug op onze kamer. Wietse heeft voor een paar euro kunnen regelen dat we tot vanavond gebruik kunnen maken van onze kamer. Rikst gaat even slapen en wij rusten uit met een boek, internetten en het schrijven van dit verhaal. Vanavond stappen we op de nachttrein naar het noorden..een nieuw avontuur, daarover de volgende keer meer..
Ik probeer of het lukt om nog wat foto's toe te voegen van afgelopen dagen.
Groetjes ook van Wietse en een kusje van onze kleine prinses Rikst.
-
07 Juni 2015 - 12:00
Teake:
Hoi Wietse, Berber en naturlijk dat mooie prinsesje
Wat een verhaal vol bijzondere ontmoetingen.
Nu komt het wel vaker voor dat je bijzondere ontmoetingen hebt als je wat langer op reis bent.
Jullie laten je daar als eenvorst rondrijden in een taxi en gelijk een gids. wat wil je nog meer als je op reis bent.
Geniet met volle teugen van jullie reis
Ik vog de verslagen van jullie met veel belangstelling en plezier.
By the way het is hier een graad of 16 -
07 Juni 2015 - 12:24
Niels:
Mooi geschreven en jullie maken herinneringen voor later!
-
07 Juni 2015 - 13:32
Manny:
Wat leuk om weer even te lezen hoe het gaat.
Het zingen van poesje mauw was voor de monnik natuurlijk enig, zoiets hoort ie niet elke dag!
Fijn dat jullie het zo mooi hebben, rondgereden in een ruime auto, het prachtige tempelcomplex en het mooie huisje in Kanchanaburi, Verder ook maar veel genieten en we kijken uit naar het volgende verslag.
Liefs voor jullie en kusje terug voor de kleine prinses van Heit en Manny -
07 Juni 2015 - 17:34
Alie:
Leuk dat jullie het zo mooi hebben dat van die trein op de markt heb ik al eens op Facebook gezien geweldig.
Nou geniet met z'n drieën
Gr Alie J -
07 Juni 2015 - 18:15
Edwin Cora Jesse Diederik:
Hallo zusje en zwager en nichtje,
Wat leuk om weer wat van jullie te horen, wat veel belevenissen, over de fietstocht, tempels, tuktuks, mensen die jullie ontmoeten, overnachtingen etc. En dan de eerste foto's waarvan we een beetje eeen beeld krijgen wat jullie allemaal zien. LEUK!! We zitten helemaal in jullie verhaal en reizen in gedachten met jullie mee. GENIETEN met hoofdletters dat doen jullie! Mooi!♡♡♡Hier is inmiddels de temperatuur wat gestegen en hebben er al een tropische dag op zitten van 30°C gevolgd door onweer met als resultaat dat Hurdegaryp in het landelijke nieuws kwam om dat de bliksem in de stoep in t dorp was geslagen waardoor er een gasleiding in brand vloog. Nu zo rond de 20°C en voor zover bekend blijft dat zo. We zien jullie volgende verhaal met veel plezier tegemoet. Liefs van ons 4-en en xxx. -
07 Juni 2015 - 20:09
Annie En Tjipke V, Gosliga :
Hallo Wietse en Berber en kleine prinses .
wat weer een mooi en spannend verhaal ,wat is het ook een belevenis wat jullie doen ,maar jullie genieten er van al heb je soms tranen in de ogen maar dan van het eten ,heel mooi ,en we zien weer uit naar het volgende verhaal ,veel reisplezier en genietse dikke kroep foan ûs ,Tj.en An .
-
07 Juni 2015 - 22:38
Aalt En Herrie Nijmeijer:
Hallo Berber en Wietse en de prinses.
Ook wij hebben jullie verslagen met genoegen gelezen. Wat een bijzondere ervaringen doen jullie daar samen op . Op de Tunkerij is het wat minder warm en gaat het leventje gewoon verder.
Alles tot nu toe goed op nummer 46.
We zien uit naar het volgende reisverslag. -
07 Juni 2015 - 22:40
Alie T.:
Lieve Wietse, Berber en Rikst,
Wat een mooi, lang verhaal!
Jullie hebben al mooi wat beleefd! super om te lezen!
Jullie genieten echt. Ook wel lekker om af en toe even te relaxen bij het zwembad na al die indrukken!
Mooi hoor, dat verhaal van die monnik. Leuk dat je daar een foto van hebt gemaakt.
Dus nu in de nachttrein, hoop dat jullie wat slapen.
Wij hebben vanavond met de terraswarmer aan gebarbecued.
Liefs van Bastiaan, Alie en de dames.
-
08 Juni 2015 - 16:05
Marjon:
Wat een mooie verhalen! Echt een bijzondere reis, fijn dat jullie zo genieten. En leuk om te lezen dat Rikst zo populair is daar :) Hier natuurlijk ook, maar in een wat kleinere kring ;) Ik ga nog even de foto's kijken! Liefs van ons! -
08 Juni 2015 - 18:47
Heit En Mem:
Hee hallo genieters,
Vandaag op deze bijzondere 8 juni willen wij jullie feliciteren met het feit dat jullie vandaag alweer 3 jaar getrouwd zijn! Wat fijn dat jullie dit als gezin kunnen en mogen vieren in goede gezondheid.
Heerlijk om jullie belevenissen op deze manier te volgen, als ware journalisten krijgen wij berichten binnen. wij krijgen er zelf ook al bijna zin in.
Veel liefs van heit en mem. -
09 Juni 2015 - 10:53
Idske:
Alleen dit laatste verslag staat al vol met mooie belevenissen. Van een uiterst luxe verblijf tot een hostel met kapotte sleutel en nagenoeg zonder ramen. Ik denk wel goed om al die grote verschillen met eigen ogen te zien.
Op naar de volgende bezienswaardigheden en blijf genieten!!!
Een vriendelijke groet uit Bolsward.
Idske en Mattie -
09 Juni 2015 - 13:14
Mebius En Jitske:
Hallo Wietse, Berber en Rikst,
Wat leuk om jullie belevenissen te lezen. Goed zeg dat jullie zomaar die derde stoel naast jullie in het vliegtuig konden gebruiken zodat Rikst haar eigen plekje had.
Fijn dat jullie zo genieten met elkaar. Erg bijzonder om te lezen dat jullie Rikst als een prinses wordt behandeld. Dit opent wellicht deuren voor jullie die anders gesloten zouden blijven.... :)
Heel veel plezier gewenst verder tijdens jullie vakantie in Azië.
groetjes van Mebius en Jitske -
10 Juni 2015 - 15:59
Johan & Astrid:
Hoi Wietse, Berber en Rikst,
We vroegen ons af hoe jullie het zouden hebben en dachten te wachten op een mail. Nu zelf even op zoek geweest en daar vonden wij jullie site :-)
Wat leuk om jullie reis tot nu toe ook een beetje te "beleven"! Fijn dat jullie alle drie plezier hebben in dit warme land.
In zo'n land beleef je altijd van alles, en dat is soms ook terug te lezen in jullie verslag. We kijken nu al weer uit naar de volgende update :-). Have fun!!
Groetjes Johan & Astrid
ps: hier alles ok! -
10 Juni 2015 - 21:53
Veronique Van Der Wal-Krijnsen:
Hallo Wietse, Berber en Rikst,
Wat geweldig allemaal. Ik heb met veel plezier jullie reisverslagen tot nu toe gelezen. Jullie zien veel prachtige dingen en beleven van alles. Ook indrukwekkende foto's erbij. Heel bijzonder om zo'n reis met elkaar te maken. Geniet er van. Tot de volgende keer.
Groetjes Veronique
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
